روش بی هوازی روش UASB
یکی از پیشرفت های قابل توجه در تکنولوژی مربوط به سیستم های تصفیه بی هوازی، راکتور UASB می باشد که در اواخر دهه ۷۰ میلادی در هلند شکل گرفت. در این فرآیند، فاضلاب از انتهای راکتور UASB وارد شده و از میان روکش لجن به سمت بالا جریان پیدا می کند. این لایه لجن مرکب از گرانول های بیولوژیکی می باشد، میکروارگانیسم های قرار گرفته در این گرانول ها عمل تجزیه را انجام می دهند بنابراین در این راکتور جریان روبه بالاست و نیز بستر به صورت شناور می باشد. اجزاء اصلی راکتور UASB سیستم توزیع فاضلاب ورودی، جدا کننده فاز گاز از جامد و طرح خروج پساب تصفیه شده می باشد.
جنبه کلیدی فرآیند UASB که امکان کاربرد بارگذاری حجمی بالای COD را میسر می سازد، در مقایسه با سایر فرآیندهای بی هوازی، توسعه یک لجن متراکم گرانوله است. تولید لجن به صورت دانه دانه در سیستم های UASB به چند ماه زمان نیاز دارد که این زمان را با برخی از افزودنی ها به آن می توان کاهش داد.