روش بی هوازی UABR

روش بی هوازی UABR

یکی از موفق ترین روشها در حذف نوترینتها، به کارگیری سیستم A2O می باشد که امروزه در سراسر جهان مورد استقبال فراوانی قرار گرفته است. در این فرآیند از یک سری بافل ها (مانع) برای هدایت جریان فاضلاب در یک حالت روبه بالا از میان یک سری راکتورهای لایه لجن استفاده می شود. لجن درون راکتور با تولید گاز و جریان، بالا و پایین رفته ولی به آرامی در راکتور حرکت می کند.
مهم ترین ویژگی راکتورهای UABR وجود چندین اتاقک است که سبب کاهش سمیت و تعدیل شرایط محیطی مانند pH و دما در اتاقک های ابتدایی متعادل شده است، در نتیجه باکتری های متان زا که نسبت به تغییر شرایط فاضلاب بسیار حساس هستند به راحتی در اتاقک های بعدی رشد می نمایند از مهم ترین ویژگی های این راکتورها می توان به پایین بودن زمان ماند هیدرولیکی (HRT) و در نتیجه حجم کمتر، زیاد بودن زمان ماند سلولی (SRT) پایداری مناسب به شوک های هیدرولیکی و آلی نسبت به فرآیندهای متداول تصفیه فاضلاب، عدم نیاز به تجهیزات جداسازی جامدات ته نشین شده و همچنین توانایی تفکیک فازهای اسیدوژن و متانوژن اشاره کرد.
مزایای فرآیند UABR عبارتند از:
۱- سادگی نظیر عدم وجود بستر، فقدان روش خاص جداسازی گاز، عدم وجود بخش های متحرک، عدم وجود اختلاط مکانیکی و احتمال گرفتگی.
۲- SRT طولانی با زمان ماند هیدرولیکی کوتاه امکان پذیر است.
۳- خصوصیات خاص جرم سلولی مورد نیاز نیست.
۴- فاضلاب هایی با محدوده وسیع خصوصیات قابل تصفیه است.
۵- راهبری مرحله ای برای بهبود کیفیت
۶- پایدار در برابر بار شوک ها.
۷- نداشتن اجزاء متحرک
۸- عدم نیاز به اختلاط مکانیکی
۹- هزینه
۱۰- تولید لجن کم